حسابداری سه طرفه ، این نوع حسابداری به عنوان یک روش جایگزین برای حسابداری است که بعد از استانداردهای نقدی و اعتباری جهانی یک پارامتر دیگر به آن اضافه خواهد شد.
سیستم های حسابداری به صورت حسابداری یک طرفه، حسابداری دو طرفه و حسابداری سه طرفه دسته بندی می شوند.
سیستم های حسابداری
حسابداری یک طرفه: در این نوع حسابداری هر وجه نقدی که تاجر و یا صاحبان کار دریافت می کنند بستانکار و هر آنچه پرداخت می کند بدهکار می شود و در آخر از کسر این دو مانده به دست می آید.
حسابداری دو طرفه: در این نوع حسابداری با حساب های واسط مواجه هستیم. حساب هایی مانند حساب صندوق، حساب سرمایه، حساب بهای تمام شده کالا، حساب سود و زیان که با کدینگ حسابها، حسابداری دو طرفه کامل شده و عملیات کنترل حسابها بهتر خواهند شد.
حسابداری چد بعدی: فعالیت های مالی و غیر مالی در ارتباط با سیستم حسابداری و دامنه سیستم حسابداری بالاتر از ثبت های بدهکار و بستانکار رفته در نهایت دامنه کنترل آنها توسعه یافته و سیستم ها خود را کنترل می نمایند.
شرایط لازم برای بسط یک سیستم
برای گسترش یک سیستم لازم است دو شرط برقرار باشد یکی سیستم قدیم و دیگری یکپارچگی سیستم جدید. با توجه به این بیان سیستم بسط یافته باید دارای هر آن چیزی باشد که در سیستم اولیه موجود است. علاوه بر این بعد اضافه شده به سیستم قدیمی باید منحصرا از ابعاد سیستم قدیمی استخراج شده باشد و این دو در کنار هم سیستم یکپارچه ای تشکیل دهند. سیستم حسابداری سه طرفه قادر است مشکلات سیستم ثبت دو طرفه را با در نظر گرفتن زمان گذشته، حال و اینده برطرف نماید. در حسابداری سه طرفه موقت می توانیم بگوییم آینده برابر با حال برابر با گذشته می باشد. در معادله حسابداری سه طرفه می توان بیان کرد سرمایه= دارایی=سرمایه است.
نتیجه پایانی
این حسابداری توسط پروفسور یوجی ایجیری مطرح شد. در حال حاضر مورد استفاده خاصی برای حسابداری سه طرفه مطرح نشده است. روش فعلی بر دو ورودی متکی می باشد و اضافه کردن یک مولفه دیگر آن را سخت تر خواهد کرد.
